5. Imiona obcojęzyczne

Bardzo często spotykam się w ocenach z problemem zapisywania i odmiany imion obcojęzycznych. Wiele osób pakuje apostrofy tam, gdzie ich w ogóle nie powinno być lub też robi odwrotnie. Spójrzmy więc dzisiaj, jak powinno się je poprawnie odmieniać.

Z żeńskimi imionami większych filozofii nie ma. Odmianie podlegają wszystkie te, które kończą się na „a”, na przykład Amanda (Amandy itd.), Drina (Driny itd.), Katarina (Katariny itd.). Pozostałe, kończące się na inną literę, pozostają nieodmienne, np. Scarlett, Lucy, Levy, Rose, Alice i wiele innych.

Imiona męskie zakończone na spółgłoskę, na „a”, „i”, „o”, „e” oraz akcentowane na ostatniej sylabie odmieniają się całkowicie normalnie, bez używania żadnych apostrofów. Dla przykładu:  (podaję formy mianownika, dopełniacza i narzędnika) Dorian – Doriana – Dorianem; Sierioża – Sieroży – Sieriożą;  Luigi – Luigiego – Luigim; Alejandro – Alejandra – Alejandrem; René – Renégo – Reném. Z użyciem apostrofu odmieniają się wszystkie imiona zakończone na „y”. Żeby nie było żadnych wątpliwości, przytoczę całą przykładową odmianę:

M. Harry

D. Harry’ego

C. Harry’emu

B. Harry’ego

N. Harrym

Msc. Harrym

W. Harry!

Całkowicie nieodmienne są imiona zakończone na „u” – czy to w pisowni, czy w wymowie, na przykład Andrew czy Radu.

­­­­­­________________________________________________________________________________

Jakieś pytania, wątpliwości, problemy?

Wiem, że przez długi czas się tutaj nic nie działo, przepraszam i obiecuję poprawę. Planuję dokończyć zaczęte artykuły o zdaniach złożonych współrzędnie, a nuż komuś się one przydadzą; myślę, że dobrze by było też rozwinąć dawne pytania Gemi ze „Skrzyni pomysłów”.

Szampańskiego sylwestra i wesołego nowego roku!